Η εξωσωματική γονιμοποίηση αποτελεί σπουδαία εναλλακτική μέθοδο για εκατομμύρια παιδιά που αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας, αφού μπορεί να τους βοηθήσει να πραγματοποιήσουν το μεγαλύτερο όνειρό τους: Να αποκτήσουν παιδί! Ωστόσο, γεγονός παραμένει ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν «πιάνει πάντα» ή δεν πιάνει με την πρώτη προσπάθεια. Επειδή, όμως, πρόκειται για μία ακριβή και στρεσογόνα διαδικασία, όσο σημαντικό είναι να συμβιβαστεί κανείς με την ιδέα ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να μην φέρει αποτέλεσμα, άλλο τόσο σημαντικό είναι να καταλάβει το γιατί.

Η ηλικία της γυναίκας 

Ο βασικότερος παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει στην αποτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι η ηλικία της γυναίκας. Καθώς μεγαλώνει η γυναίκα τόσο ο αριθμός όσο και η ποιότητα των ωαρίων της μειώνεται. Μελέτες δείχνουν ότι η πιθανότητα να αποκτήσει μια γυναίκα παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση μετά τα 35 έτη ανέρχεται στο 32%, το ποσοστό αυτό μειώνεται σημαντικά μετά τα 38 έτη και «πέφτει» στο μισό μετά τα 40 έτη.

Έτσι, τονίζεται η τεράστια σημασία της έγκαιρης θεραπείας, του να επισκέπτεται, δηλαδή, το ζευγάρι το συντομότερο δυνατό έναν ειδικό σε θέματα υπογονιμότητας γυναικολόγο, μετά τον πρώτο χρόνο άκαρπων προσπαθειών για απόκτηση μωρού.

Η πολύ κακή ποιότητα σπέρματος

Η ποιότητα σπέρματος του άνδρα δεν έχει να κάνει με την ηλικία του, ούτε με την ποσότητα του σπέρματος, αλλά με την μορφολογία του. Ο ειδικός εξηγεί, συγκεκριμένα, ότι μια μορφολογία στο 4% (όπως θα προκύψει από το σπερμοδιάγραμμα) μεταφράζεται σε άριστο σπέρμα. Ποσοστά μικρότερα του 4% ενέχουν τον κίνδυνο να μην μπορεί αυτό το σπέρμα να γονιμοποιήσει το ωάριο. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό το πρόβλημα; «Μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης, με την εξατομικευμένη επιλογή σπερματοζωαρίων», εξηγώντας ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση δίνει την δυνατότητα να διαχωριστεί το «καθαρό σπέρμα», το οποίο θα εμφυτευθεί στο ωάριο, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες της επιτυχίας.

Όταν δεν ασχολείται ο ίδιος ο γιατρός από την αρχή μέχρι το τέλος

Ο ειδικός εξηγεί πόσο μεγάλο ρόλο παίζει ο γυναικολόγος που παρακολουθεί την γυναίκα, η οποία προσπαθεί να τεκνοποιήσει. «Αν θέλουμε να δούμε το θέμα στην πραγματική του διάσταση, η υπογονιμότητα είναι ένα πρόβλημα που για να αντιμετωπιστεί απαιτεί εξειδίκευση. Στην Ελλάδα υπάρχουν λίγοι εξειδικευμένοι γιατροί σε θέματα υπογονιμότητας, οι οποίοι θα αναλάβουν την γυναίκα από την πρώτη ημέρα που ξεκινά προσπάθειες και θα την παρακολουθούν στενά, συνιστώντας τα σωστά βήματα για να καταφέρει να μείνει έγκυος». Συμβουλεύει, λοιπόν, ο ειδικός τις γυναίκες να βρουν έναν τέτοιον ειδικό, ο οποίος θα ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημά τους και θα τις παρακολουθεί σε κάθε φάση του κύκλου της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Ένας γυναικολόγος χωρίς εξειδίκευση, ο οποίος έπειτα από έναν χρόνο άκαρπων προσπαθειών θα πει στην γυναίκα «δεν έχεις τίποτα, συνέχισε να προσπαθείς!», μπορεί απλά να την οδηγήσει σε χάσιμο πολύτιμου χρόνου.