Υπάρχουν δύο διαφορετικές μέθοδοι διέγερσης των ωοθηκών (πρόκληση ωορρηξίας). Η πρώτη χρησιμοποιείται για τις γυναίκες που δεν έχουν αυθόρμητη ωορρηξία (ακανόνιστη έμμηνος ρύση ή σπάνια). Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο στόχος είναι να διεγερθούν ώστε να απελευθερώσουν ένα ωάριο το μήνα. Αυτό γίνεται εύκολα με συνταγογράφηση χαπιών γονιμότητας. Εάν αυτή η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδώσει, τότε μπορεί να χρειαστούν ενέσεις γοναδοτροπινών σε μικρή δόση.

Στη δεύτερη περίπτωση, η γυναίκα μπορεί να έχει αυτόματη ωορρηξία, αλλά έχει ανεξήγητη υπογονιμότητα ή ο σύντροφός της έχει ήπια (αρσενικού παράγοντα) υπογονιμότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο στόχος της πρόκλησης ωορρηξίας είναι η τόνωση της παραγωγής από 2 έως 4 μεγάλων ωοθυλακίων, έτσι ώστε να απελευθερώσουν πολλά ωάρια. Αυτό είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί με ενέσεις γοναδοτροπινών. Η θεραπεία αυτή σε συνδυασμό με την ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI), φέρνει πιο κοντά το σπερματοζωάριο με το ωάριο.

Όλες οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους φαρμακευτική αγωγή παρακολουθούνται μέσω κολπικού υπερηχογραφήματος, για την παρατήρηση της ανταπόκρισης των ωοθυλακίων. Μόλις το ωοθυλάκιο φθάσει τα 18 mm, τα ωάρια θεωρούνται ώριμα και έτοιμα για την ωοθυλακιορρηξία. Μπορεί να χρειαστούν 2 έως 4 υπερηχογραφήματα κατά τη διάρκεια ενός θεραπευτικού κύκλου. Τα διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη διέγερση των ωοθηκών είναι:

• Clomiphene Citrate
• Γοναδοτροπίνες (FSH και LH): GONAL F, Puregon, Menopur, Altermon
• Ανθρώπινη χοριονική Γοναδοτροπίνη (hCG): Pregnyl