Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη δευτερογενή υπογονιμότητα
Αναλυτικές Πληροφορίες για τη Δευτεροπαθή Υπογονιμότητα
Σκεφτείτε ένα σενάριο στο οποίο η εγκυμοσύνη ήταν απλή, η εγκυμοσύνη και ο τοκετός ήταν σχετικά ομαλά και τώρα έχετε ένα ευτυχισμένο, υγιές παιδί. Όταν όμως εσείς και ο σύντροφός σας αποφασίσετε να κάνετε δεύτερο παιδί, τα πράγματα αλλάζουν και δυσκολεύεστε να συλλάβετε. Μπορεί να αντιμετωπίζετε δευτερεύουσα υπογονιμότητα, η οποία είναι η αδυναμία να μείνετε έγκυος μετά την απόκτηση παιδιού.
Δευτεροπαθής Υπογονιμότητα: Τι είναι;
Δευτερογενής υπογονιμότητα είναι η αδυναμία σύλληψης μετά τη γέννα. Περίπου το 11% των ζευγαριών στην Αμερική αντιμετωπίζουν δευτερογενή υπογονιμότητα, σύμφωνα με μια μελέτη του 2014 που δημοσιεύτηκε στο Central European Journal of Urology. Ως προοπτική, το CDC εκτιμά ότι περίπου ένα στα πέντε άτομα (19%) αντιμετωπίζει πρωτογενή υπογονιμότητα, η οποία είναι η αδυναμία να συλλάβει ένα παιδί ως πρωτότοκο.
Η Διάγνωση της Δευτεροπαθούς Υπογονιμότητας
Παρόμοια με τον τρόπο διάγνωσης της πρωτογενούς υπογονιμότητας, η δευτερογενής υπογονιμότητα προσδιορίζεται μέσω φυσικής εξέτασης και σε βάθος ιστορικού υγείας, καθώς και πρόσθετων εξετάσεων που μπορεί να περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα πυέλου για έλεγχο της εμφάνισης της μήτρας και των ωοθηκών, αξιολόγηση του αποθέματος των ωοθηκών σας, έλεγχος τα επίπεδα προγεστερόνης σας για να δείτε εάν έχετε ωορρηξία και κάνετε ανάλυση σπέρματος.
Τι οδηγεί σε δευτερογενή υπογονιμότητα και γιατί;
Είναι συγκρίσιμα με τις βασικές αιτίες της πρωτοπαθούς υπογονιμότητας, σύμφωνα με τους ειδικούς. “Συχνά, δεν είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε την αιτία. Όμως δυσλειτουργία των ωοθηκών, προχωρημένη ηλικία, προβλήματα σπέρματος, απόφραξη των σαλπίγγων, επιπλοκές από προηγούμενη εγκυμοσύνη, φάρμακα, κάπνισμα κ.λπ. είναι μερικές από τις αιτίες.”
Ποιες ιατρικές διαδικασίες μπορούν να αντιμετωπίσουν τη δευτερογενή υπογονιμότητα;
Οι δευτερογενείς θεραπείες υπογονιμότητας είναι συγκρίσιμες με αυτές για την αρχική υπογονιμότητα. Ξεκινώντας με αιμοληψία, ανάλυση σπέρματος, ίσως υπερηχογράφημα και HSG (υστεροσαλπιγγογραφία), προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τι, αν κάτι, είναι λάθος. Η πορεία της θεραπείας για τη δευτερογενή υπογονιμότητα εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα όπως το clomid ή η λετροζόλη, περιστασιακά απαιτείται χειρουργική επέμβαση και περιστασιακά απαιτείται εξωσωματική γονιμοποίηση.